Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Carex sempervirens & Paeonia officinalis

fotò
fotò
Queirello(-toujour-verdo)

Carex sempervirens

Cyperaceae

Àutri noum : Moutouso, Sagneto.

Noms en français : Laîche toujours verte, Laîche sempervirente.

Descripcioun :
Queirello de mountagno mounte i'èi coumuno. I' agrado li relarg pulèu secous ounte ié fai de mato. Caup uno à dos (raramen fin qu'à 5) espigueto masclo e dos à cinq espigueto femello brunello pourtado, pèr li d'en bas, pèr de pecou. Lis utriculo fan de 4 à 6(7) mm emé un bè de 1,2 à 2(3) mm denta (fotò) Se recounèis peréu à si fueio un pau larjo, de 1,5 à 4(6) mm e plano. La subsp. que trachis au nostre, ié dison sempervirens.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 20 à 50(60) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae


Ordre : Poales

Coulour de la flour : Brunello
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 20 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca(Si)
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Tepiero seco - Esboudèu - Mountagno mejano - Auto montagno
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Carex sempervirens Vill., 1787

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Carex sempervirens & Paeonia officinalis

ges
ges
ges
ges
ges
R
CCC
CCC

Coumpara Queirello(-toujour-verdo) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò